Demeyi çok isterdim.
İsterdim ama akşam çok sıkı bir kar kar yağışı sözümü geri aldırdı.
Ancak bahçelerin bazı yerlerinde akşam yağan karın izleri görülmekle beraber,
Camdan bakınca sıkı bir güneş de görülmeye değer.
Eriğin tanesinin 10 liraya satıldığı,
Cemrelerin sonuncusunun bile düştüğü,
İlkokuldan beri mevsimleri tanırken kışın son bulduğu,
Bıçak gibi kesilmese de baharın başlangıcının 10. gün olduğu,
Kalorifer kazanlarının ısısının düşürüldüğü bugünlerde evin içinden bahar,
Dışından kışın hâlâ devam ettiği unutulmamalıdır.
Her mevsim dönüşünün can yaktığı,
Nezle ve gribin çoğaldığı gerçeğine uygun olarak şimdi de
Pandeminin yaygın olduğu dönemlerden geçiyoruz.
Her ikisinin öldürücü olduğu,
Her ikisinin de birbirine çok benzediğini sanırım bilmeyen yoktur.
Bu nedenle bu dönemlerde grip oldum diye umursamamazlık yapmamalı,
Yaşı ilerlemiş olanlarla,
Alt hastalığı olanlar hemen şimdi “Grip aşısını” olmalı.
Aksi taktirde grip de şiddetli bulaşıcı,
Corona virüs de.
O nedenle sağlığımızı korumanın ilk tedbirlerini almalıyız.
Kim istemez bahar havasını ciğerine kadar hissetmeyi?
Kim istemez bahar aylarında çimlerin üstünde zıplamayı?
Kim istemez deniz kenarında güneşlenmeyi?
Hatta denize girmeyi?
Ama hayatın da
Yaşamın da
Mutlu olmanın da
Başarmanın bedeli vardır.
Benim bu taleplerimin bedelini ancak ben ödeyebilirim.
Başkasının ödediği bedel beni mutlu etmez.
Daha doğrusu kimse başkası için yaşamaz.
Hatta yaşayamaz.
Yine bahar aylarının gelmesini,
Bizi mutlu etmesini,
Sağlığımıza katkı sağlamasını istiyorsak kendimizi sığaya çekmeli,
Aklımızı başımıza devşirmeli,
Ve yaşantımıza mevsimlerin,
Salgın hastalıkların etkilerinden korumalıyız.
Korunmak sadece bizim içindir.
Başkası adına,
Başkasına yararı olsun diye kimse çare üretemez.
Şayet ülkemize yeterli aşı gelirse,
Yeterince aşı olursak,
Bahar ayları her zamankinden daha mutlu geçecektir.
