Çeteler

……………….
Masanın başına ilk oturduğu gün, Reşit Paşa, Sivas vilayetine bağlı yerlerin kaymakamlıklarına, mutasarrıflarına ve jandarma kumandanlarına birer tezkere yazarak asayiş durumunu sormuştu.
Bu tezkerelere gelen karşılıkları gözden geçiren Reşit Paşa, az kalsın aklını kaçırıyordu. Akla durgunluk verecek bir asayişsizlik korkusuyla vilayet, çepe çevre sarılmıştı.
Bütün bu geniş topraklar üzerinde pek boş eşkıyalık yuvaları vardı. Bütün vilayet, Reşit Paşa’nın düşüncesine göre bir eşkıya karargâhına benziyordu.
Kurtuluş savaşının eşiğinde bulunan memlekette, işte bu çeteler karınca gibi kaynıyordu.
Amasya Kazası: Daray nahiyesinde Çerkez İbrahim’in beş, Fındıklı da Rum Atanas’ın yirmi, Karaağaç Köyü’nde Kosti’nin yirmi, Abacı Lefter’in yirmi kişilik çeteleri,
Ladik Kazası: Merkez kazasında siyasi çete yok.
Erbaa Kazası: Haci Bey Köylü Lefter’in, Kozlucalan Köylü İstil’in, Kırkharman Köyü Anastas’ın, Karamuklu Karlok köylü Parılos’un kırk kişilik çeteleri,
Merzifon Kazası: Gürcü Ahmet’in (Gürcü ve Türk karışık) altı kişilik çetesi,
Gümüşhacıköy Kazası: Maden bölgesinde Hampo ve Küçük Hampo ile Kadıköylü Angılos’un kirk kişilik Rum çetesi,
Havza Kazası: Havzalı Adriyan’ın on beş kişilik çetesi,
Vezirköprü Kazası: Arslanoğlu İlya ve Mina’nın on sekiz, Çakır’ın ve İkipınarlı başka bir Anastas’ın, Karamuklu Karlok Köylü Pavlos’un kırk kişilik çetesi,
Hafik Kazası: otuz kişilik bir Ermeni çetesi,
Darende Kazası: Ufak ölçüde çarık hırsızları,
Tenos Kazası: Boğazlıyan dağlarından inerek köy basan ve yine o dağlara dönen elli kişilik bir Ermeni çetesi,
Divriği Kazası: Siyasi çete yoksa da Kasımoğlu İsmail, Süleymanoğlu İzzet, Hamuçlu Ali, Zurnacı Hüseyin’in yol kesenlik yapan çeteleri, bütün bu geniş ve sahipsiz gibi görünen topraklar üzerinde köyleri ve kasabaları haraca kesiyor, soyuyor, yakıp yıkıyorlardı.
Türk eşkıyası daha çok paraya ve mala kastederken, siyasi Rum ve Ermeni çeteleri mala, cana birden kastediyor, bastıkları köyleri yakıp yıkmadan çekilip gitmiyorlardı. (….) (Hasan İzzettin DİNAMO. Kutsal İsyan. C: 3. S: 251-252. 1974. İstanbul)
Bu çeteler ülkemizin dar bir bölgesindekilerdi.
Ancak Kurtuluş Savaşı öncesi hemen tüm Anadol’u aynı durumdaydı.
Topal Osmanlar,
İpsiz Recep Emiceler,
Kıllıoğlu Hüseyin Efeler,
Alanyalı Molla Ahmet Efeler,
Halide Edipler,
Püsküllü efeler durup dururken ortaya çıkmadılar.
Bu önemli ve değerli ülkemizin düşmanı her zaman olmuştur.
Olmaya da devam edecektir. Bu nedenle akıllı, zeki ve dikkatli olunmalıdır.