Her güçlü insanın mutlaka bir zayıf tarafı vardır ve bu zayıflık o kişinin gücünü kaybetmesine yol açabilir. Metin YURTBAŞI. Atasözleri Sözlüğü. Barış matbaası. S: 261. 2012. İstanbul) diye açıklamaktadır kitabın yazarı.
Ben de aynı görüşteyim.
Güç,
Kuvvet,
Otorite,
Zayıflığın en zayıf halkası,
Onlara sahip olanların zaaflarıdır.
Bu hemen her konu için geçerlidir.
Dünyanın her yerinde siyasetçinin parayla ilgisi olanlar,
Kendi zayıf halkalarını kendileri oluştururlar.
Güçleri bu noktada zayıflar,
Kuvveti para azaltır.
Zayıflık da buradan başlar.
Bu hemen her konu için geçerlidir.
Sadece siyasetçi için değil,
Asker için,
Doktor için,
Hukukçu için,
Dış işleri mensubu için,
Ticaret bakanı için,
Sanayi bakanı için,
Milli Eğitim bakanı ve alt kuruluşları için.
Kısaca para: El kiridir.
Kısaca para: Köpeğin bile yemediği bir şeydir.
Kısaca para: Bu dünya için geçerlidir.
Kısaca para: Ahirette yeri yoktur.
İnsan ömrü ne kadar uzunsa paranın da o kadar değeri vardır.
Ömrü çok kısa olmayanların çok kısa,
Çok uzun olanların da yaşadığı sürece.
Ama herkes onu bırakıp sonra defnedilecektir.
Bu nedenle elde edilmek istenen para bu kadar değersizdir.
Elbette şu sorulabilir:
Kimin için?
Kefenin cebi olmadığına göre?
“Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste.”
Yapılacak iş hak sahibi olmaktır.
O hak da alana ait olmalı.
Bunun inançla,
Yaşam tarzı ile ilgisi yoktur.
Bunun tek nedeni vardır o da: Gözü doymamaktır.
İşte o nedenle; Acımayana acımazlar.
