Şimdi size anlatacağım bu gerçek öyküyü dikkatlice okumanızı öneririm. Evli bir çift iki ay önce Maçka’da aile hekimleri olan doktor Murat Gebeş’e muayene olmak ve yılda bir yaptırdıkları kan tahlillerini tekrarlamak için başvururlar.
Doktor, tahlil için kan aldıktan sonra aileye evde yapmaları için bir test verir. “Siz bilinçli insanlarsınız; size vereceğim bu testi muhakkak yapın!” diye ısrar eder. Çünkü doktorun hastalarına verdiği bu testleri yapmadıklarına yıllarca şahit olmuştur.
Bu çift verilen gaita testini (gaita da gizli kan kaybı tesbiti) alarak doktorun yanından çıkarlar. Aradan bir hafta geçmiştir. Kısa zamanda testi yapmanın avantajını ve onlara getireceği kolaylıktan habersiz olarak doktora tekrar başvururlar.
Doktor testleri inceledikten sonra kadına ait testi şüpheli bularak muhakkak kolonoskopi yaptırmasını önerir ve sonucu kendisine bildirmelerini söyleyerek onları yolcular. Bu aile hızlı hareket ederek kolonoskopi randevusu alıp kolonoskopi girişimini yaptırır. Ne yazık ki yapılan testlerin sonucunda bağırsakta “adenokarsinom” denilen bir kanser türüne rastlanır.
Mevcut yara çok yeni olması ve belirti vermemesinden dolayı bu durumda yakalanmasının çok zor olduğunu bilen uzman doktor nasıl şüphelendiğini hastaya sorar. Hasta “Hiç şüphelenmedim. Şüphelenecek herhangi bir belirti de olmadı. Sadece aile hekimimizin ısrarı üzerine yaptırdım.” diye ifade eder. Bu ısrar hastanın ileride rastlayacağı bütün zorlukları yaşamaması için bir şanstı.
Bu şansı kaçırmamak ve ileride olacak zorlukları yaşamamak için hemen ameliyat kararı veren doktora uyar ve ameliyatlarını olarak bir hafta sonra hastaneden sağlığına kavuşmuş olarak evlerine giderler. Bu şanslı hastaya ömür boyu sağlık ve mutluluklar diledikten sonra bunu neden yazdığıma geleyim.
Hayatımın otuz yılı hastanelerde bilfiil bulunarak geçti. Çok gözlem ve anı biriktirdim. En zor hastalıkların ihmaller sonucu nasıl olduğuna, ihmalin insanın hayatını ne kadar zorlaştırdığına şahit oldum. Çarenin kendisinde olduğunda ihmal edilip sonra çare aramak için geçen hayatlara şahit oldum. Sevineni gördüm, ağlayana destek oldum. Çare ararken çarenin kalmadığını izlemek zorunda da oldum.
Benim babam rektum kanserinden hayatını kaybetti ve ben en son kolonoskopi girişimini dokuz yıl önce olmuşum. Çare bendeyken çareyi zamana nasıl teslim ettiğimi size yazdığım bu gerçek öyküden şimdi daha iyi anlıyorum. Belli bir yaştan sonra çareyi çaresizliğin eline bırakmamak ve kafamızı kuma gömmekten artık vazgeçmeliyiz.
Şimdi bu yazıyı okuduktan sonra her kim olursan ol, aileden dolayı bir risk faktörün varsa veya belli bir yaşa gelmişsen bir gün sonra ne planı yapmışsan yapmış ol, şarkı dinliyorsan şarkını yarıda kes, televizyon seyrediyorsan televizyonunu kapat, evde oturuyorsan üstünü giy evden çık, elinde ne iş varsa o işi hemen bırak. Kendine bir saat zaman ayır ve aile hekimine başvurarak bu testi hemen yaptır.
İstersen daha da radikal davran kolonoskopi ve endoskopi yaptırmak için uzman bir doktorla konuşmak için randevu alarak tarih belirle. Hadi bunu siz çok rahat yapabilirsiniz.
Hadi ! Belirle ki erken teşhisle çare sizin elinizde olsun.
