Birkaç gündür Edremit’teyim.
Kapıdan çıkar çıkmaz ilk karşılaştığım müze “Kazdağı Müzesi” oldu.
Tabi Balıkesir sınırlarına girince bütün gücü ve büyüleyici etkisiyle Kazdağları adeta bizimle beraber yürüyordu.
Bu nedenle “Kazdağı Müzesi” çok isabetli bir isim ve müze tanımıydı.
Ama bu müzenin başka bir özelliği vardı.
O da müze alanının daha önce yağ fabrikası oluşuydu.
Zira Balıkesir İli Edremit İlçesi’nin her yanı eski yağ fabrikalarıyla dolu.
Zira ilçenin her alanında yağ fabrikası olduğu tarihleşmiş bacalarından anlaşılmaktadır.
O nedenle bu müze önemliydi.
Çevresinde de her masasında zeytin fidesi olan çay bahçesi var.
Ben buna müzeyi gezdikten sonraki dinlenme alanı diyorum.
Müze sadece Kazdağları ile ilgili değil.
Ama Kazdağlarının da sınırları içinde olan tüm alanların:
Tarih,
Kültür ve
Sanat alanındaki eserleri teşhir edilmekte.
Örnek maketleri de satılmaktadır.
Örnek mi?
Truva atı gibi.
Ayrıca özellikle rahmetli Tuncel KURTİZ’in, kısa bir söyleşisi,
Ve ardından Büyük Usta Nazım HİKMET’in zeytin dikimi ile ilgili şiirinden kısa bir sunumu.
8 dakikalık sunum için ayrılmış izleyici koltuklarının dışında müzenin her noktası özel eşyalarla dolu.
Ama kanımca en önemli kısmı Büyük Atatürk’ün Edremit’i ziyaretlerinde giydiği giysilerin bazıları var.
Ama müzenin etrafı ziyaretçiye açık değil adeta.
Etrafı adeta yaya otoparkı gibi.
Çok özel ve güzel Edremit sahiline yakışır otopark sorunu çözülmesi halinde bundan bu güzel müzenin de yararlanacağı kanısındayım.
Deniz ve sahilinin şehirle bu kadar iç içe olduğu yerleşim alanında beklenen de bu olmalı.
