Doğrusunu isterseniz utandım.
Sorulan sorular,
Şahsımla ilgili bütün bilgiler,
Sorularla eğitmek dâhil birçok sorunun muhatabı oldum.
Alma diyenler de var.
Ama geçenlerde ablamın cenazesine giderken iyiki almışım.
Onu da oğlum akıl etti.
Birçok yerde sordular.
Biz de gösterdik.
Güvenlik güçlerinin karşısında hazırlıklı olmak da ayrı bir güç veriyor insana.
Burada da muhtemelen aynısı olacak.
Oğlumla gelinim çok uğraştı,
Her aşamasından beni haberdar etti,
Her soruya birlikte cevap verdik.
Sonra da bir sürü nasihat okudum.
Şuna uyacağım,
Şu durum karşısında şunu yapacağım
Vs. vs.
Bu konularda da teminat veriyordum.
Sonunda da tüm bilgileri girdikten sonra da iznin gelmesini bekledim.
01.02.2021-08.02.2021 günleri arası için izin istedim.
İç İşleri bakanlığının bu sitesi de 31.01.2021-10.02.2021 günleri arası için izin verdi.
Sağ olsunlar.
Beni düşünmüşler.
Elbette bu bir zorunluluk.
Elbette buna sanırım herkes uymaktadır.
Ama nasihat kısmı beni çok üzdü.
Kendimi içinden çıkılmayacak kadar “cahil” zannettim.
Soruların ve
Önerilerin herkese şamil olması doğru mu bilmem.
Zira önce kimlik numarası girince kayda, herkesin tüm özelliklerini devletin görme olanağı yok mu?
Var!
O zaman bu soruların herkese sorulması neden?
Zaman zaman bu köşenin okuyucuları hayatımın gidişatını da okurlar.
Zira ben de yazarım.
Evinde 20 bin kitap olanla,
Cep telefonundaki bilgiden başka bir şey bilmeyenle eşit şartlarda değerlendirmek????
İçine sindiren varsa bunlara sözüm yok.
Yoksa devlet herkesi eşit eğitim sisteminde mi görüyor.
O zaman insana sorarlar!
Eğitimli ile
Cahil arasındaki fark nedir?
Bu psikoloji ile araba kullanarak Edremit’e gelmek sanırım zor olsa gerek?