Yaşam özveri gerektirir.
Yani!
Yani sabır gerektirir,
Yani inat gerektirir,
Yani bilgi gerektirir,
Yani akıl gerektirir,
Yani mutluluk özlemi gerektirir,
Yani hayal kurmayı gerektirir,
Yani düş âleminde yaşamayı gerektirir,
Yani okumayı gerektirir,
Yani düşünmeyi gerektirir,
Yani yazmayı gerektirir,
Yani eleştiriye katlanmayı gerektirir,
Yani sevgi gerektirir sevgi,
Yani aşk gerektirir aşk,
Yani sorgulamayı gerektirir,
Yani yargılamayı gerektirir,
Yani hoşgörüyü gerektirir
Yani hoşgörüye hoşgörü gerektirir,
Yani özlemeyi özlemek gerektirir hem de ciğerleri yanarak,
Yani yaşamak için insan olmak gerekir.
İnsan olmak yeterli mi?
Bence hayır!
İnsan gibi düşünmek,
İnsan gibi üretmek ve
Hayata insan gibi katkı sağlamak gerekir.
İnsanın neden düşünmesi gerektiği konusunda kendisini sorgulamalı,
İnsan neden hoşgörülü olması gerektiği konusunda kendisini yargılamalı.
Sormalı kendisine hayatın sorularını,
Kendini yargılayıp sorgularken de kendisine hesap sormalı,
Sonra da kendisine hesap vermeli.
Hayat tüm eylem ve icraatları konusunda kendisini sığaya çekmeli,
Kendisini çok sorgulamalı hem de çok.
Haklı olmak yetmez,
Yeterli olup olmadığı konusunda da sorgulamalı kendisini.
Düşünmeli kendisi hakkında,
Ya mutlu idi dün,
Ya da mutlu olacağı yarınlar hakkında soru sormalı istifini bozmadan.
Yaşamak ne güzel şey değil mi?
Yaşarken yaşamayı öğrenmek ise başka bir haz verir insana.
Yoksa silersen hayatı kendi başına,
Hayat sana acı verir.
Ve yaşamaktan haz duymaz hale getirir seni.
Sen sen ol, hayata sarıl,
Sen sen ol, gül, eğlen ve önce kendine sonra da çevrene mutluluk yaymaya çalış.
Hep ben demek bencillik,
Hep ben önce sana üzüntü getirir.
Doğru değil mi; yaşamak ne güzel şey.
