Dünya Nüfus Günü

Her yıl 29 Nisan’da kutlanır.
Ne yapılır da bilmem.
Bunun 3 kuralı var:
Ya çocuk yapın,
Ya çocuk yapın,
Ya da çocuk yapacaksanız bakacağınız kadar yapın.
Geri kalmış ülkelerde ise tek kural “Erkek çocuk”
Ne anlama geldiğini hemen sorabilirsiniz?
Mahmut GOLOĞLU’nun ifadesiyle; (1960 İhtilalinde TBMM Başkan vekili. Akçaabatlı) ailemde benim de 2 kızım oldu. Böylece benim neslim de burada kesildi.
Kendisini yakınen tanıma olanağı bulduğum Rahmetli GOLOĞLU’na bu sözünü çok ağır buldum.
Daha doğrusu yakıştıramadım.
Çünkü sözün söyleniş biçiminden de anlaşılacağı gibi başka anlama da taşıma olanağı yok.
Geri kalmış ülkeler mi desem,
Kalkınmakta olan ülkeler mi desem,
Orta Doğu kültürü mü desem hemen hepsi bu düşüncededir.
Soruyorum: Kızı olup da zarar gören var mı?
Kızı olup da erkekler kadar değer ve önem verip de başarısız olan var mı?
O halde kız çocuklarına bu değersizlik niye?
Cahiliye dönemlerinde; kız çocukları diri diri toprağa gömülürmüş.
Neden?
Şayet tüm kızlar doğar doğmaz toprağa gömülürse;
Anneyi nereden bulacağız,
Kızlarımızı nereden bulacağız,
Torun kızları nerden alıp seveceğiz, sevgiliye nasıl ulaşacağız.
Bugün dahi aynı görüşte olanlar mevcuttur.
Ama buna rağmen ekonomik gelirini tamamlamış ve bu tür ülke vatandaşı olanlar böyle mi düşünüyor.
Kanımca hayır.
O halde yoksulun kız çocuğu mezara,
Zengininkine sınırsız yaşama.
O halde bunun orta noktası yok mu?
Elbette var: Bunu da yukarıda açıkladım. Geçinecek ya da iyi eğitim verdirecek kadar çocuk yapmalı.
Bunun erkek ya da kız çocuk olmasını düşünmek bile abesle iştigaldir.
Günümüz Türkiye’sine iyi bakmalı,
Sokakları çok iyi okumalıyız.
Görülecektir ki sokaklar hayvan yavrusu gibi çocuk dolu.
Neden?
Dahası ne yapmalıyız.
Kanımca bunun en önemli yollarından biri de bu tür günlerde makul ve mantıklı açıklamalar ve hatta iyi bir eğitim vermeliyiz.